Temat rzyciofy

the bad seed*

Ej, laski. A tak w ogóle to co robicie w życiu? Te co się uczą to się uczą, a reszta z Was? Na jakim jesteście etapie? Praca? Plany na przyszłość? Jakieś pierwsze sukcesy i porażki? A jak wypada konfrontacja Waszych marzeń z możliwościami? Ciekawam, bo sama stoję przed ważną decyzją (kończy mi się umowa i nie wiem czy wyjechać stąd czy nie).

vvitchy

Cho, Babydoll, na tripa dookoła świata

(na razie nie mam głowy, by odpowiedzieć szerzej)

the bad seed*

Napisz V coś więcej, co u Ciebie słychać? Ile to już lat na forum, a ja zatrzymałam się na etapie tego, że studiowałaś i Ci się nie podobało ;p

Oj, chętnie bym wyjechała, gdybym miała pieniądze (dużo pieniędzy) byłoby to pierwsze, co bym zrobiła. Póki co zastanawiam się nad Londynem, ale trochę się boję. Tak już mam. No i odstawiam leki, także jestem ostatnio nieco rozchwiana emo.

lotta love

Ostatnio po wycieczce do Berlina zastanawiałam się czy byłabym w stanie wyjechać gdzieś na dłużej za granicę i tam zacząć życie. Nawet jakbym chciała, to chyba za dużo mnie trzyma tutaj (to jest największy minus bycia jedynakiem) i bariera językowo-kulturowa trochę mnie przerasta, chociaż jakbym musiała to zrobić, to pewnie z czasem bym się odnalazła (jeśli będzie taka sytuacja w Polsce jaka jest, to chyba będę musiała).

Póki co III rok studiów. Wczoraj wieczorem pomyślałam, że za rok o tej porze powinnam mieć już złożone papiery na magisterkę, nowe mieszkanie, nowych współlokatorów i boję się tego. Zawsze jakoś niepewnie patrzę w przyszłość, a czas leci tak szybko...

white oleander

Dobrze, że odstawiasz leki, to g...wno jest, chemia dla mozgu.

No, ja też myślałam żeby studia rzucić. Tzn. rzuciłam je. Ogólnie miałam psycho przygody i nie wierzę już lekarzom.

Nigdy.

NEVER.

Ja idę teraz na studia i zobaczę co to znaczy życie. Bo nowe miasto i wszystko nowe, a studia to fotografia. Zamierzam, k...rwa, zostać j...baną artystką. Pozdro *

the bad seed*

Burll, ja myślę, że na pewno dałabyś radę. Jak se trza radzić, to człowiek znajduje w sobie jakieś pokłady siły, o których nawet nie wiedział, i to wszystko jakoś się układa, choć początki, rzecz jasna, bywają przerażające.

Mam siostrę, która 12 lat temu, kiedy jeszcze trzeba było starać się o wizę, wyjechała do Londynu. Język miała na poziomie b. dobrym, to fakt, ale nikogo bliskiego tam. Skończyła najpierw szkołę językową, potem zaczęła architekturę, jest już wykwalifikowanym architektem jak jej mąż (którego tam poznała), ostatnio kupili mieszkanie (w dużej mierze kredyt, ofkors, nie ma tak dobrze), w każdym razie chodzi mi o to, że jakoś jej się to wszystko poukładało (a raczej sama to poukładała). Taki przykład - stać ją na kupienie sobie torebki Jimmy'ego Choo, a ja się zastanawiam 15 razy, jak mam wyjebać stówę na jakiś szajs z CCC ; D

Dobrze Viola Smile

Ja mam taki plan, żeby póki co pozarabiać kasę za granicą, a potem wrócić i zacząć coś, co od dawna chodzi mi po głowie (edytorstwo/redaktorstwo i tym podobne, w każdym razie związane z literaturą, nie wyobrażam sobie teraz robić coś innego, niż pracować ze słowami). Albo filologia angielska ewentualnie, w celu zostania tłumaczem, z tym że to trzeba się trochę pogimnastykować w tym temacie.

Chyba że mi odjebie i zostanę tam, gdzie wyjadę. Kto wie jak to będzie.

turpentine

Ja tam nie wiem, czy po wyjeździe do lepszego świata ma się ochotę na powrót. Nie należę do tych antypatriotów, którzy widzą tu same minusy, ale każdy wie, że łatwo się przyzwyczaić do luksusu, a odzwyczaić baaardzo ciężko.

A ja właśnie idę na studia, po których chyba będę trzepać kasiorę, ale nie wiem czy to jest na pewno to, co chcę robić. Nie mówię o studiach, tylko trzepaniu kasiory. Nie umiem sobie odpowiedzieć na pytanie czy chcę robić rzeczy ciekawe, nowe, być może daleko od domu, wymagające więcej niż robota w jednym miejscu do usranej śmierci i nabijanie kiesy. Powiem szczerze obie opcje są kuszące, ale z czegoś chyba trzeba zrezygnować.

the bad seed*

A jakie to studia?

Wszystko rozbija się o to: masz dwadzieścia kilka lat, chcesz się usamodzielnić, ale jak to zrobić? Nie masz doświadczenia albo masz małe, a wszystkie lepsze stanowiska w małych/średnich miastach (ja obecnie w takim mieszkam) są zaklepane przez rodziny i znajomych decydentów, kierowników, etc etc. No to pójdziesz, dajmy na to, do sklepu z butami powiedzmy, na sprzedawcę, żeby już lepiej niż w spożywczaku. 1300 zł. 1000 na wynajęcie mieszkania, a 300 na co? Jakiś łach, bilet na autobus, kilka bochenków chleba i paczka podpasek. Nie mówiąc o jakichkolwiek wydatkach na kulturę i przyjemności. Ja tak nie chcę. Przepraszam no, kapitalizm jest chujowy, ale niestety bez pieniądza nie przeżyjesz, albo będziesz egzystować na granicy ubóstwa. No chyba że starczy Ci powietrze i karton. Albo rodzicie będą Cię utrzymywać. Więęęc... Takie moje przemyślenia są.

Mi pieniądze są mi potrzebne na start, żeby móc zacząć realizować to, co chcę zrealizować, czyli jakieś tam marzenia, które kiedyś może zaowocują tym, że nie będę rzygać tym, co robię na co dzień.

: )

turpentine

Weterynaria.

Wyjeżdżaj Baby, ale wróć! Nie może być tak, że wszyscy wartościowi ludzie nam pouciekają na zawsze. Ja się zarzekam, że nie wyjadę, ale jak mnie przyciśnie to kto wie.

the bad seed*

Szczerze? Nie widzę się na stałe za granicą. Ale ile już osób tak mówiło...

Czytam właśnie Dzienniki Anaïs Nin (zapraszam do polubienia na fejsie ; ) [link widoczny dla zalogowanych]) i ona po przeprowadzce ze swojego spokojnego i zacisznego zakątka pod Paryżem wyjechała w sam środek NY, a potem po powrocie bardzo jej brakowało zgiełku wielkiego miasta, szybkiego tempa życia i tak dalej... Więc różnie to może być. Głównym jak mniemam powodem dla 'zwykłych' ludzi jest jednak pieniądz, to znaczy nie w sensie jakiejś gonitwy za nim (chociaż też), ale po prostu poczucia, że można żyć w miarę przyzwoicie i pozwalać sobie na różne rzeczy, a nie tylko ciułać od wypłaty do wypłaty.

Ech, to życie jest pojebane.

white oleander

Babydoll, to życie jest, k...rwa, nienormalne. Nierealne. Nieromantyczne, nienericowe. Nie wolno się poddawać. Ale jak nie dostać schizy na mózgu gdy masz takie perspektywy, a właściwie ich brak.

vvitchy

blackoleander (nie wiem czy jeszcze zwracać się do Ciebie Violanta czy Viola, czy to nadal Twój pseudonim?), do jakiego miasta uderzasz na nowe studia?
Jesteś na facebooku albo gdzieś indziej, żeby nie czekać od posta do posta? Smile

white oleander

Jestem na fb, w pw Ci podam zaraz.

lotta love

white oleander

Medytujcie itepe. Duchowo się rozwijajcie.